طوبای محبت : جای پای دوست
حضرت امیر مومنان علی علیه االسلام در خطبه 1 ، شرح داده اند که وقتی تعقل و تفکر می کنی ، خداوند در ذات فکرت دخالت می کند. آن لحظه ای که آن گمشده را پیدا می کنی، آن ذاتت که او را نمی بینی، این آن است. وقتی می روی از فکرت استفاده کنی او می آید و کمک می کند . مخفیانه می گویی اینجاست . شما به خیالت خودت فکر کردی و پیدا کردی. می گویی بله! اینجاست . من هم همین طور. در حالی که او پنهانی در فکر من آمد. خیلی مخفی است، زیرا او خداست ، همه جا هست. الان که دیده نمی .. نه اینکه مخفیانه بیاید بلکه خیلی هم علنی است . اینجا و همه جا پر از خداست. هیچ سرسوزنی، هیچ جایی از او خالی نیست . گفت پس ما چه هستیم که اینجا نشسته ایم ؟ گفت نمی دانم! یک سر سوزن ، نه در آسمان، نه در زمین ، نه در جهنم ، نه در بهشت، هیچ جا خالی نیست ! همه جا خداست" مع کل شی " منتها مخلوط نیست! ما کجاییم؟ گفت نمی دانم! این از تمامی وجودمان که اینجا دور همدیگر نشسته ایم، چه برسد به تعقل و تفکر و آثارمان. آیا آنها قاطی نداشته باشند؟
حاج محمد اسماعیل دولابی
